Sen, Sen Ol Nefsim Uyma Gafile!

Kulluk için gelmiş iken şu arza;
Yapmayana büyük ayıp olmaz mı?
O şey uymak iken, sünnete farza;
Sırt dönene, azim kayıp olmaz mı?

Böyle takdir etmiş madem ki Hakim;
Gerekir her kula, olmak müstakim.
Tembellik yüzünden kalsa kast akim;
Kaçanlar atide, mahzun olmaz mı?

Hayvani yaşayış, gelse de cazip;
O yola meyyale, edilir tazip.
Yüz binler nebiler değilse kazip;
Hissine uyanlar, nadim olmaz mı?

Tahşidat yaparken, şu işe Allah;
Taat’sız yaşayan, bulur mu felah?
O, iken âlemde tek gerçek İlah;
Emrinden kaçanlar, mücrim ölmez mi?

Dünyada uhra’da, dindeyken huzur;
Zavallı nadanlar; der ona muzır(!)
Dinini tahtına yeğlerken Hızır;
Tarihe bakanlar, bunu bilmez mi?

Sen, sen ol nefsim, uyma gafile!
Uymuşsan mazide, Rabden af dile!
Maazallah ölürsen, başta gaf ile
Ruh figan ederken, eller gülmez mi?

Abdullah Toroslu
06.08.2013-İzmir