Ey kara gözlerin şafağı!
Söktün mü sen?
Nasıl muhatap kalırsın ağıtlara?
Daha hiç gülmeyi öğrenmeden! ! ! ...
Umutlar asılı kalmış boşlukta!
Hüzünler yağmış üstüneee, üstüne.
Bil ki; ayakta durmayışın,
Birşey kazandırmaz ellerine...
Bir haber bekler işitmelerim!
Ne 'canım' diyecek bir ses,
Ne de 'merhaba' 'dan daha öte...
Benim esip tozmalarımı boş ver!
Sen sen ol,
Yeterki sen sığlarıma tor at!
Av olurum ben her seferinde yine de...
18.01.1984 / ESKİŞEHİR
(ISSIZLIĞIN SESİ adlı şiir kitabından.)
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söktün mü sen?
Nasıl muhatap kalırsın ağıtlara?
Daha hiç gülmeyi öğrenmeden! ! ! ....
Anlamıyla, formatıyla, duygularıyla çok güzel bir şiir.Kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)