Sen sadece kendini düşünen çok bencil birisin.
İstiyorsun ki her daim gönlün sevilsin.
Bırakmadın saçlarını seher meltemlerine,
Bir o yana bir bu yana sevdayla savrulsun.
Sen sadece kendini düşünen taş kalpli birisin,
Sevda meclislerinin en korkak erisin.
Defalarca gönlümü rencide etmene rağmen,
Sen yine de gözümde herkesten berisin.
Sen sadece kendini düşünen yarını meçhul birisin,
Bitmiş olsa da bendeki aşkın her an dip dirisin.
Zifiri karanlıklar en aydınlık günlere hamile,
Aşk yoluna baş koyduğun için bunu sende bilirsin.
Sen sadece kendini düşünen kişiliksiz birisin,
Yakasız gönül gömleklerinin geçmeyen kirisin.
Sevdanın çıkmaz sokaklarında aşkımı ararken,
Aniden karşıma çıkan gönül kapısı kapalı birisin.
Sen sadece kendini düşünen duygusuz birisin,
Irgatın olarak çalıştığımda anlımın helal terisin.
Sana olan aşkıma karşılık vermediğin halde,
Senden başkasını görmeyen gözlerimin ferisin.
Sen sadece kendini düşünen,gönlü konuksuz birisin
Sevda meclislerinde ise herkesten çok gerisin.
Her gece gönül sohbetlerine katıldığın halde,
Sevda yollarında menzil murat almayan aşk neferisin.
02-04/02/2008
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!