Sen olsun üzme! Şiiri - Mustafa Cilasun

İçimi titreten
O bakışlarından ne kadar
Bizar olduğumu bilsen hassaten sevineceğim

Zira serzenişteyim
Nasıl mukabele edebilirim
Halime rucu ederim heveslerin ahını neyleyim

Zaten bin bir
Meşakkatin içindeyim
Zarafetine kefilim, naifliğin karşısında neyleyim

İçim içime
Sığmadığını hissederim
Lakin dirliğime ne derim, temayülüm için nefsim

Kalbimin
Penceresinde sağanak oldun
Halimin serencamında düşlerle yoğurdun, yordun

Kanım akıyor
Fakat yurdum, susuzum
Zevklere davacıyım, kelam içinde yalnız yolcuyum

Ne gecemde
Ve nede düşkün sokak arasına
Karın beyazlığı karşısında, sancılar ruhuma akınca

Ölüm yakınımda
An her zaman karşımda durunca
Keyfim sukut ediyor, halimde takat kalmıyor gidiyor

Halini koklamak
Suhuletine vasıl olmak ne hoş
Fakat arkamda lekeler bırakarak gitmekte çok nahoş

Uzaklardan hissedelim
Sukutumuzla idrake meyledelim
Kalbimizi dinleyelim sahibine iltica ederek serinleyelim

Aşkı sevdayı
Sadece tenlere hasretmeyelim
Nurun vuzuhu olduğunu düşünelim, sakince nefeslenelim

Selamı niyaz edelim
Arzı cihanın marazlarını konuşalım
Ötelere uzanarak Ummanları anlayalım, hicranı koklayalım

Hiç vazgeçmeden
Teni öncelemeden halleşelim
Badı sabah için şükredelim, varlığımızı hasrederek yeşerelim