Sen Olsaydın! Şiiri - Pervin Beyhan Tektel

Sen olsaydın,
Darmadagınık olmazdım böylesi,
Katran karası bümezdi geceler,
Asır giyinmezdi her saniye gündüzün,
Buza kesmezdi, taş olmazdı yıldızlar,
Sen olsaydın sevdiğim,
Firar etmezdim kendimden,
Böylesi üşümezdi elllerim,

Yokluğun öyle oturuyorki içime,
Kanım tutuşuyor, yanıyor canım,
Acı lavlar fışkırıyor dudaklarımdan,
Etrafım da insanlar pürneşe,
Yüzlerce gülücük hep sahte,
Dizlerim de titreyen çaresizliğim alaycı,
Gölgem bile, benden iki adım önde,
Sen olsaydın sevdigim,
Ağır gelmezdi omuzlarıma gümüş teller,
Aynalarda dolup, böylesiye köpürmezdi gözlerim,

İkiyle ikinin gerçeğiydin sen,
Toplasm sen, çarpsam sen,
Öylesine bütünsün ki bende,
Giyinsem sen, örtünsem sen,
Gecenin bir adı sen, bir adı matem,
Gecenin bir yüzü hüzün, bir yüzü sen,
Uyusam, bende gidiyorum benden,
Şu duvardan dile gelsen, gel desen,
Gelmezmiydim peşinden, ölümüne seviyorken,
Sen olsaydın susmazdım sevdiğim,
Böylesi alev olmazdı sözlerim,

Hayır! hayır!
Sana kızdıgımı sanma,
Kendime küskünlüğüm,
İki kaşının arasındaki çizgi derin, Niye!
Bakışların kurşun gibi,
Parçalanıyor dilimde heceler,
Kabını çatlatırca vuruyor içimde saat,
Oysa, biliyorum, bende kalan adın gibi,
Eminim beni sevdiğinden,
Peşpeşe asılacak kirpiklerime biliyorum,
Seni Seviyorum sözcüğü gözlerinden,
Sen olsaydın ağlamazdım sevdiğim,
İsyan dökmezdi kalemim böylesi,

Sen olsaydın,
Paramparça olmazdım,
Dagılmazdım kalem uçlarında,
Gömülmezdim defterlere,
Gökyüzünün kızıl sancısına ortak olmazdım,
Güneşi her doğuruşunda,
Kyıp gitmezdi yıldızlar, uyumadan uyandığımda,
Rüya görmezdim hıçkırarak,
Haykıra haykıra şiir yazmazdım yastıklara,
Diken olmazdı yorganımda esen rüzgar,
Şimdi...
Deli desen değilim, akıllı desen hiç değilim,
Ben kimim, neyim,
Nefessiz nefesini soluyan serseriyim,
Hazan bahçesinde solan sarı gülün şairiyim,
Beni bana anlatan gölgede kalmış şiirin,
En delisiyim.
Sen olsaydın sevdiğim,
Böylesi yazmaz, böylesi yanmazdı yüreğim.