Sen Ölmüyorsun 4
Şimdi senin adına
yaşamı namaza ve oruca çevirenler
çalıyorlar soframızdan en büyük payı
ve yok pahasına çalıştırıp ta işçiyi
kısadan dönüyorlar köşeyi
umudu arsızca uyandırıp her sabah
el açtığım çok oldu sana
hiç olmayacak hayaller taşıdım
budala düşlere odaklanmış
ilk çağlardan kalma
yabanın bir sızı ellerimden kanayan.
Kazanılamayan zamana yazdım adını da
Dualar çürüdü ellerimde
Yoksul soframda
Üşüdü çocuk yüzlü sevinçler
Sevda bizsiz olmaz dedik vurulduk
Oysa zinde sevinler hazırlamıştık
gün doğumuna.
Şimdi sızılı ırmak gibi akarken yarına
Sen ölmüyorsun Ben neden ölüyorum?
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!