Sen Olmayınca Şiiri - İbrahim Sezgin

İçimde korlaşıp yanan bu duygum
Kar olur sevdiğim sen olmayınca
Ve üşür kirpiğim kaçar bu uykum
Dar olur sevdiğim sen olmayınca

Dilimde bir zehir hasret denen tat
Sensiz ne bedenim ne ruhum rahat
Gece düş aklıma,gündüz kabahat
Ar olur sevdiğim sen olmayınca

Bulutta sukunet yağmurda susuş
Kanat çırpsın artık göğsümde ki kuş
Bak gönül sayfama! Hep buruş buruş
Kir olur sevdiğim sen olmayınca

Soluktur gönlümün;rengi,biçimi
Bilmem hangi taşa çalsam içimi
Gönlümün yeşili,toprağın çimi
Kır olur sevdiğim sen olmayınca

Belki de bilerek belki bilmeden
Yeşerttim bu aşkı çiçekledim ben
Ne olur sorma hiç sebep ve neden
Sır olur sevdiğim sen olmayınca

Niha-i bir son bu, farzet ki emek .
Aşığa zor gelir unuttum demek
Şu yorgun gönlüme aşk kefenlemek
Zor olur sevdiğim sen olmayınca