sen olmayınca;
gün tükenmiyor
kirpiklerim darılıyor birbirine
kapanmıyor göz kapaklarım
gökyüzümü bulutlar kaplıyor
açmıyor güneş, uçmuyor kuşlar
bir yoksunluk fırtınası esiyor yüreğimde
başım dönüp, gözlerim kararıyor
yığılıyorum olduğum yere
sen olmayınca;
hiçbir şeyin tadı yok
yaşadığımın farkında değilim
elimde birikmiş niçin soruları
hırçın bir hal alıyor ruhum
beynim düşünmeyi unutuyor
tutmuyor ellerim
gövdem yük ayaklarıma
savruluyorum
sen olmayınca
isyanım birikiyor, öfkem sessizliğe
özlemim küskünlüğe dönüşüyor
engel olamıyorum
Hatice Ak
Kayıt Tarihi : 12.7.2015 18:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!