Yollar da yürürken kendi gölgeme bastım canım yandı
Bu sabah sensizlikle seviştim bıkmadım usanmadım
Ağır ve kederli bir gözyaşı döktüm kareli gömleğime
Kareler düzlem oldu bedenimde
Titreyen sesim ise bir girdabın merkezinde kara nokta
Hak yemişler çöreklendi beynime
Köhneleşmişlik kokan dudağım yandı
Çöplükte yanan ateşlere seni attım
Çiseleyen yağmurlar da çatı altı kuşlarına ayrılığın dansını yaptım
Manasız kaç kelime varsa beyin haznemde
Çıkarıp yayı kaçmış karyolama attım
Ucu delik eldivenimi taktım elime
Yarım kalan sigaramı yaktım
Ve içinde
Sen olmayan
Sen kokmayan
Sensiz sabahlara yol aldım
Kalbimin en zifiri karanlığı içinde kalan
Baharlarının kapı kilidi kırılmışken
Benimse elimde bir mum ışığı
Salına salına yürürken yokluğunda
Yarım kalan sigaramı yaktım
Ve içinde
Sen olmayan
Ve içinde
Sen kokmayan
Sensiz sabahlara yol aldım
Sarı renkten bozma duvar kâğıtlarım ağlamıştı
Yar ben den uzaklarda
Yüreğim sensiz tuzaklarda
Bilmem neden ve niçin
Sensizlikle evlenmiştim ki
Davetiyem bile yoktu beyaz zarflar üzerine adım kazınmadı
Yüreğim titredi ve düş gözlerim ağladı
Acılı bir ninni tadında özlerken seni
Yarım kalan sigaramı yaktım
Ve içinde
Sen olmayan
Sen kokmayan
Sensiz sabahlara yol aldım
16/12/2007
Veli CanKayıt Tarihi : 17.12.2007 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yar deye sevip de el dile el salladığım seni sevmeyi sevdim ben ' KİM BİLEBİLİR Kİ '
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!