Sen olmasan.. Şiiri - Mehmet Tunçer

Ne kadarda ciddiydin,
Yüzünde tebessüm,
Gözlerinde pişmanlık yoktu.
Kararlı, kızgın
Dalından bıkmış yaprak
Teninden usanmış can gibi sabırsızdın.
Ne yapabilirdim
Ne yapmalıydım
Tutsaydım...Sarılsaydım...
Kuş yüreği kadar ürkek
Bir o kadar da çaresiz
Bu yürek
Bu yorgun yürek.
İlk adımında,
Sonraki adımlarında
Sen uzaklaştıkça
Sevecenliğini,umudunu,düşlerini…
Daha da kötüsü
Yaşama sevincini yitirip,
Bu günlere değin taşıdığı bu bedeni
Bırakmak isterse eğer bir düşün..
Kim durdurabilir...
Hissediyorum.
Kirpiklerim titriyor
Parmak uçlarım karıncalanıyor
Dilim, boğazımı tıkıyor.
Dudaklarım mosmor.
Gözlerimde anlamsız görüntüler
Bedenim üşüyor…
Hissetsem de nafile.
Elimde değil..
Elimde değil; yüzün, gözlerin…
Tenin, bedenin.
Sen olmadan yaşamak…
Gitme kal..
Kutsal bir el gibi dokun
Bedenimi kor ateşinle yak
Saçlarımı okşa
Kulaklarıma fısılda.
Bil ki,
Sen bende, bu bedende cansın.
Sen olmasan..
Bu yorgun yürek
Bu bedenin kahrını çekermi sanırsın…