Ayazın cehennem olduğu zamanda tanıdım seni
Güneşin artık ısıtmadığı , dolunayın gizlendiği gecelerde
Aklıma bir kor gibi düşen hayalin vardı kalbimde
Ölümün sırdaşlığına , sigaranın dumanına anlattım seni..
Kahverengi gözlerinde buldum ateşi
Çölün kızgın topraklarında aradım seni
Sessizlik dendi , ses dendi , aşk dendi
Karanlıklar anlattı seni bana
Adının nidaları ile tanıdım yıldızları
Sen gibi uzaktılar bana
Hasretinden parçalanmış can kırıkları
Sence de bu mudur yaşamak ?
Sadece ölümün olmadığı yer midir Dünya ?
Kokun olmadan mümkün müdür nefes almak ?
Şimdi mümkün müdür ‘sen’ olmadan yaşamak
Kayıt Tarihi : 12.8.2017 02:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!