Sen Oldun Şiiri - Veysel Şimşek

Her şeyi har vurup harman savuran,
Arkam sıra yokmu diye bağıran,
Cennetimi cehenneme çeviren,
Yazık sana yazık yine sen oldun.

Üç günlük dünyada beni kocadan,
Ondurmayıp garip halim nice eden,
Hükümler yürütüp ömrüm çürüten,
Yazık sana yazık yine sen oldun.

Yiyip içip inkar edip hep doyan,
Yalan değil belki inanmaz duyan,
Bu genç yaşta beni mezara koyan,
Yazık sana yazık yine sen oldun.

Has bahçende loş gülleri koklatan,
Arada bir azraile yoklatan,
Hasta edip ecel günü bekleten,
Yazık sana yazık yine sen oldun.

Gün göstermez hep gösterdi hayel düş,
Sonsuz güvenirdin nasıl olurki bu iş,
Bir zaman yaz baharımdın şimdi oldun kış,
Yazık sana yazık yine sen oldun.

Şimdi nerde hal hatırım soranlar,
Veysel der böylemi olur murada erenler
Bu genç yaşta dede diyor beni görenler,
Yazık sana yazık yine sen oldun.