Sen Ol Benim Şiiri - Celal Bahar

Var olduğundan beri yağmurlu bir yer gibiyim,
Gel çamurlaşan toprağıma hayat veren güneşim,
Sen ol benim.
Kıraç, boz, yeşilini yitirmiş bir yer gibiyim,
Gel bağrıma bastığım gülüm, papatyam, nergisim,
Sen ol benim.

Zaman kavramını unutmuş,
Hep kış mevsiminde kalmış gibiyim,
Gel yeniden hayat bulduğum baharım,
Sen ol benim.
Bir yudum serinliğe hasret,
Kavrulmuş bir dal gibiyim.
Gel yapraklarımı savuran meltemim,
Sen ol benim.

Çöllerde kızgın kum,
Göllerde balçık gibiyim.
Yüzüne bakılmaz,
Boya badanası tutmaz han gibiyim.
Kolu, kanadı kırık, uçması imkânsız bir kuş gibiyim.
Gel çaresiz sığındığım kafesim,
Sen ol benim.

Pazarlarda satılan bir köle,
Bahçelerde çalışan bir ırgat gibiyim.
Gel başkasına bırakma, sahibim, patronum,
Sen ol benim.
Dermansız derdin sahibi, ölümcül hastalığın kurbanı gibiyim.
Gel Azrail’e bırakma, canımı alan,
Başkası değil sen ol benim.