Sen O Şehre Dokunduğunda,sehir Ağlardı S ...

Sen o şehre dokunduğunda,
Şehir ağlardı sızısından...
Şimdi ayrılığı sapladığın,
O kentin en sen yerinden çekip,
Kınına koyuyorum usulca içinin hançerini...
Pas tutumuş yokluğunun dili kana bulanırken,
Tüm heceler yitirdi yanıkısını,sensizliğin küflü odalarında...
Sen aklımı alıp başımı giderken benden
Ben hep sana dönüyordum...

Ölüme ayarlı bir el bombası gibi,
Bıraktın beni avuçlarına şehrin,
Şimdi hangi mısrada ölürsem sana dair,
Şarapnellerim saplanır gözbebeklerine bir bir hecelerin,
Ve bir ağıt olur kanar şiir..

Biz'i bulduğun uçurum kaldırımlarında Başkent'in,
Beni sana terketmeye giderken sen,
Ben hep sana göçüyordum oysa yar...
Kimsesizliğimin kavmiyle,yokluğunun ayak bileklerine dolanıyorum...

Gitme yar!

Hemen gitme...