Yıkılmaya yüz tutmuş,
köprülerden geçerdi
ağırdı sevdam
hep içimde yıkılma korkusu
göçük altında
sessiz çığlıklarım olurdu
en sensizdi sevdam.
İçimde kopanlar
ruhumda
bunca ağırlığı,
göğüslemiş olmanın
yorgunluğu var!
yaralı sevdamın
sessiz çığlıkları
tırmalar yüreğimin kulaklarını
Geceler örtemiyor
içimdeki yangını
Hep sevdanda
buluyorum kendimi
o yüzden sıkışıyor göğüs kafesim
sımsıcak ellerine susamış yüreğim…
bilmelisin
sana susamış,
sana hasret yüreğim! 1!
peki!
yaa sen!
sen ne haldesin ÜSTADIM!
12.04.2011
Beyza
Beyza SuskunKayıt Tarihi : 4.2.2012 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!