Umut diyarının getirdiği,
Gün ışığında soluyorum.
Toprak kokan, ahşap
Dağ evinin minik balkonunda.
Günler aydınlık olduğu kadar,
Gayet serin ve uzun.
Uzayan günlerimin sebebi,
Armağan ettiğin sevginde olmalı..
Şöminemin çıkardığı,
Nostaljik ses eşliğinde,
Tebessüm manzarasında gördüğüm
Tanıdık bir yüz...
Göz bebeklerinde kalan
Ömrümü seyre daldım.
Daha yirmili yaşlarda olmamıza rağmen,
Tonton nine, olabildiğince huysuz dede.
Sen ne güzel hayalsin...
Kayıt Tarihi : 23.8.2022 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
🤗
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!