Sen Ne Çok Şiir Bıraktın İçime

Sen ne çok şiir bıraktın içime
derme çatma bir masada
parmak ucumda
ıslak bir mayıs eşiğinde
üç vakit topladım aklımı
içime aktım usulca
dinledim şarkımı
sivri bir kalemle sildim
satır aralarını
başak tutmuştu ekinler
güneş yan yatmıştı üstüne
yol bilmez ayaklarını alıp gitmiştin
sen ne çok rüzgar bıraktın içime
anarşist bir şiiri sorgularken
ve doğuyu seyrederken gölgem
batıda kümelendin
en dokunulmaz andı
aklıma geldin.