bir şeyler dokunuyor gözlerime senden
kadim zamanların dilsiz duruşlu şehri İstanbul
bir şeyler ki ölümlülerin dansıyla çoğalıyor bende
çocuk saflığının büyüyüp de küçülen yüzü İstanbul
sahillerine akşam vurduğunda
ben miyim seni seyre dalan
öyle uzun, öyle uzun uzun
ben miyim sandallarına sığınan boğazın
ben miyim Galata’dan Üsküdar’a uzanan
sen miyim İstanbul
sen miyim
ey bilinmeze firak insanlarla yüklü İstanbul?
Kayıt Tarihi : 3.7.2009 03:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)