-Sen miydin Bu sebepsiz sandığım
Gözyaşımın katili
Sen miydin bu harabeye yol veren
Yalçın bir uzak
Berrak bir rüyanın hatırlattığı
Oysa sen yoktun yanımda değildin
Geziniyor bir yabancı bu ellerde
Mavi ve sıcak
Ilıktı alabildiğine
Bakışları yorgun zamana asi üstelik
Bense burada
Bir varlıktım yokluğun ortasında
Bedenim ruhuma dargın
Algın ve yalnız senin olmadığında orda
Uçuşuyor ezgin bir kayalık
Yolların ağladığı bu yerlerde
Karanlık ve isli
Ruhumun ülkesinde
Sen ey mavi ve sıcak
Bir buse kadar nazlı güzel
Saçlarında yelken açtı yalnızlık
Umut bölgemin yalancısı
Değmezdi bin ayrılığa kelepçe
Zindanlar alamazdı hiç
Ben ağladığımda zindanlar
Gülümse gözlerime ey bahar
Gülümse de bitsin yalnızlık
Gel de bitsin bu fani elde
Bir yalnızlık bir de ayrılık
Kayıt Tarihi : 2.7.2021 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!