Sen misin Ne İyi Şiiri - Yavuz Ergün

sen misin ne iyi işte
yani ne iyi gelişin ve yürüyüşün
bu birbaşınalığın, bu sessizliğin, bu eskimiş
bir sonyaz gibi usumda
bırakılmış bir evin odaları gibi
ne iyi sen misin binlerce çok güzel
seninle dokunur ayaklarım o serin suya...

kapıları kapattım işte hep seninleyiz
ikimiz bir bütün olduk ne iyi işte
boş odalar ve bu birbaşınalık
ve bir de şu bin dokuz yüz yetmiş bir yanımızda
çıkıp gidebilir belki de az sonra
ve bir süre daha geçmiş olur
unutmuş oluruz acıları ve solan çiçekleri
seninle olmak yetiyor bana işte
şiirim benim sevgilim kanım
ne geçerse geçsin yağmurdan
yosun kokan denizlerin suyu
çakıllı kıyıları uzak ülkelerin
yani ellerinle, duruşunla, bakışınla
benimlesin işte şimdi ne iyi
ey sessizlik bitimsiz sevgili...

geldin de iyi oldu bak işte
bu geceyi yeniden sevdik karanlığı
ıssızlığı bu boş odalı evleri
cam kırıklarını yapışkanlığı
bırakılmış bir çocuğu kuytularda
bir yolcuyu, dağbaşlarını
olabilir bir telefonda bir kadını
alıp sevebildik sessizce
sessizce sevmek güzel değil mi
ağlayan dişlerimin arasında
ne iyi oldu bak geldin de
sevmeyi büyütüp gittik
ve bir de bu gece yarısını

Yavuz ERGÜN
Beşiktaş-1971-İST.