Sen Misin Şiiri - Yusuf Vatan Özer

En acılı, en günahkâr zaman,
Kapının ardındaki sen misin?
Utanıp, sıkılıyorum bakmaya,
Bunca zaman beklediğim sen misin?

Bir bayram sabahı çıkıp gelsen,
Kâbuslarımı Rahman’a çeviren,
Her sabah başımı usul usul seven,
Sıcaklığını konduran sen misin?

Değil mi ki âşığındım hep senin,
Aynalarda görmek istediğim,
Bir “olur”a kırk yıl beklediğim,
Randevulara gelmeyen sen misin?

Yapraklar dökülüyor, ben gidiyorum,
Senli mevsim olmayacak bir daha.
Uğrun uğrun bakarken boşluklara,
Mecazen gördüğüm sen misin?

Elimde senden kalmış yalnızlığım,
Vaktini bekleyen bir zaman var.
Ardından delicesine koştuğum,
Yetişemediğim tren, sen misin?