Sokak lambasının ışığı mıydı içeriye sızan ,
Karanlık bir evin perdesinden aralanan..
Yoksa ay ışığı mıydı uzaklardan görünen ,
Yıldızlar kadar parlak , bir o kadar gorkemli olan...
Sessizliği bozan neydi peki ?
Bir adamın ayak sesleri mi ?
Yoksa her zerresini sevdiğim adamın kalbinin sesi ...
Belki de hiçbiri değildi ,
Koskoca bir boşluktan ibaretti .
Karanlığın ortasında kalan biri ,
Ne görebilir ne de duyabilirdi ...
Kayıt Tarihi : 18.1.2023 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Teşekkürler
TÜM YORUMLAR (2)