Yalnızlığına öyle gömüldüm ki kendimde değilim,
Ben senmişim oysa, yanındayken bilemedim.
Bir parçamı senden öyle alıp koparmışım ki,
Senden kopanlar takılmış üzerine yeni anladım.
Gülüşüm sendeymiş, seninki de bende,
Ayırınca ikisini hiçbiri olmadı eskisi gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta