Sen Konuştukça Şiiri - Hüseyin Yorulmaz

Baharın renkleriyle konuş benimle
Papatyanın kelimeleriyle konuş
Gök gürültülü nisan yağmurlarının aksanıyla
Panayır yerindeki çocukların kahkahaları gibi
İlk çiçeğini açmış badem ağacının coşkusuyla konuş
 
Sen konuştukça
Yağmurlarla ıslanmış toprağın kokusunu
Sen konuştukça
Bir başka yarım küreden gelip
Kanat çırpışlarında egzotik iklimlerin yorgunluğunu taşıyan
Göçmen kuşları
Poyrazı, karayeli birbirine karışmış
deli fırtınalarını baharın
Sonra ılık güneşini nisanın
Sonra amansız acımasız bir gülü
Dinleyeyim
 
Baharın renkleriyle konuş benimle
Karanfilin kelimeleriyle konuş
Yanık yanık koksun
Kırmızı ve aylaklığa davetkar
Maviye açılsın
Kül renkli bir şehrin kışa kilitli pencereleri
Karanfil koksun sokaklar
İlk aşklarını yaşayan aşıklar olsun içinde
Baharın kelimeleriyle konuş benimle
 
En güzel batışını eflatun bir akşamüstü güneşin
En şaşaalı doğuşunu şafak vaktinin
Sonra ardıç ağacına meylini ardıç kuşunun
Sonra boy atan başakları uçsuz bucaksız tarlalarda
Doğanın dirilişini
Sonra çalışan insanları
İnsanın emeğini, alınterini
Özgürlüğü
Ve isyanını yüreklerimizin
Baharın kelimeleriyle anlat bana