Sen kimsin? Şiiri - Emre Çevik 2

Baş konulduğunda secdeye,
Vermezse ilahi, o tadı
Cenet'de şehirler yerine,
İstersen dünyaya olmak kadı;

Yirmi dört altının 5'ini kıskanırsın,
Nefs verir emri, sende hırslanırsın,
Sofiyim diye, sanma kurtulursun
Sen adalet küttabı Ömer (r.a) 'misin?

Göğü gören bir çift göz, benim sanır,
Gönül Hakk yolunda dünyaya kanır,
Sanma kul sana kul hakkını helal eder
Sen Sıddık Efendi Ebu Bekir(r.a) 'misin?

Unutursun Rabbini, makam dayanınca sırta,
Ol makam uçtu; Beşin çıktı kırka?
Kesen dolsun para, Kefeni bilme hırka,
Sen beş asır deviren Süleyman(a.s) 'mısın?

Bir elif gibi, eteğin dibinde kocasın,
Şerri bir işe, bin gözyaşı dökesin
Cennet ayağın altı ola, kurtulamazsın
Sen Velilerin anası, Fatma(r.a) ana mısın?

Ol Tayyi-mekan,Besti-zaman öğren,
Uç göklerde, yürü ister su üstünden.
Ol en bilge alim, pak değil yine gölgen,
Sen Molla Kasım bilen, Yunus(k.s) 'musun?

Sen adalet küttabı Ömer(r.a) 'misin?
Sen Sıddık Efendi Ebu Bekir(r.a) 'misin?
Sen beş asır devirmiş Süleyman(a.s) 'mısın?
Yada Molla Kasım bilen Yunus..

Sen, bu mübarekleri anarken,
Fatiha okumayı çok gören bir kulsun.
Aciz bir kulsun..