Sen Kime Ev Oldun. Şiiri - Düşünce Dünyası

Ey gözlerine hayran olduğum sevgili,
Soluksuz ciğer gibi
Sevgisiz kalbin duracak.
Sen gökyüzü olsan hani
Ben de sana sevdalı
Seni saklayacağım inan yazdıklarımda
Ey sevgili bir bavul dolusu cümle var defterimde
Yara bandı tutmayacak kadar derin
Özlemin yaprak olur, yağmur gibi yanaklarıma düşer
Ey sevğili
Senin dünya'ya bakan penceren kirli ise,
Benim çiçeklerim sana çamur görünür.
Gülüşün, hani yağmur yağarken güneş açar ya,
Her şeyden vazgeçip sana ev olmaya çalışırken,
Sen kime ev oldun..?
Özlemin buruk bir tadı var
Şiir okumak, yaralarımı sana söylemek istiyorum.
Heybemde sana benzeyecek kadar güzel birşey yok.
Sen gökyüzünde duam,
Yeryüzünde sonsuzluğumsun.
Ey sesine gözlerine bakmaya doyamadığım ADAM/KADIN
Kalp atışlarımda saklı
Ellerimin uzandigi heryerdesin.
Ayakta duracak halin yokken,
Hayat tuzak olsa gerek
Baksan müebbet, bakmasan sürgün.
Baktığım her yerden senden bir iz var,
Kokun sarmış sanki dünya'mı
Unutma sevdiğim unutma
Gündüzümde güneşim,
Gecemde ayım sensin.