Hayatta iken düşmem der düşersin,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
Dünya içinde şaşmam der şaşarsın,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
İnsan kendisinden taviz vermez,
İnsanlar yaptığı hatayı görmez.
İnsanın işine akıl sır ermez,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
Gün olur sözlerinden utanırsın,
Yaşın artınca hayatı tanırsın.
Zorluğu görünce öldüm sanırsın,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
Söz mecaziyse değeri kalmıyor,
Her dediğimiz şey hemen olmuyor.
Öldüm demekle insanlar ölmüyor,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
Yusuf laf deyip büyük lokma yeme,
Sen işin kolayını benimseme.
Hayat zor gelebilir öldüm deme,
Sen ki öldüm dersin yine yaşarsın.
Kayıt Tarihi : 12.9.2024 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!