Sen ki insansın
Yaratılmanın en uç noktası
En muhteşem
Ve en korkunç yanısın
Sen ki insansın
Tanrı’nın yeryüzüne yansımasısın yani
Olamazsın bu kadar kötü yürekli
Bu kadar adaletsiz
Sen ki insansın
Topraktan yaratıldı senin kalbin
Taştan demirden değil
Sen ki insansın
Harcında isyan ve gözyaşı
En tehlikelisisin düşüncenin
Merhametle zulmün arasındaki
İnce çizgide yürümektesin
Elindeki çelik canavar değil asıl kan kusturan
Ona yön veren parmakların
O beynin sahibisin sen.
Sen ki insansın
Karaya boyansa da kalbinin her yanı
Beyaz bir yer kalmıştır mutlaka
Dünyaya ayıracak
Çünkü sen bir insansın hala...
30 Aralık 2002
01: 34
Kayıt Tarihi : 29.1.2003 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)