Sen ki Dağları Sızlatan Şiiri - Onur Mecit

Sen ki dağları sızlatan,
Sen ki turnaların gözyaşı,
Toprakları suya hasret bırakan,
Ve sen ki kelimelere zincir vuran nokta,
Gönlünden uzaktada olsam,
Dalında uzanamadığım meyvemde olsan,
Gazellerin en güzeli,
Gülüşüyle kainatı önüme seren,
Tek kelamınla kırarsın zincirleri.
Ne zaman görsem sen kırmızıyı,
Cennette elenmiş en temiz sözlerle mürekkebe bulanır satırlar,
Yine borçlandı sana satırlar,
Yine kırmızının en güzel yanını anlatıyorlar.
Sen gönlümün yanardağı,
Gitme,
Yak beni ateşinle,
Fırtınalar estir beynimde,
Nefesimden yakın ol bana..
Sevgimin en saf hali,
Satırlarıma tekrar anlam ver.