Sen ki Şiiri - Aykut Ciyhan

Sen ki; gözlerimde yasaklanmış bir kitap,
tozlu raf'larımda gizlediğim.
Sen ki; evrensel bir şarkı,
duymanın ötesinde, söylediğim.

Sen ki; çayımın dem-i,
uzun yolculuğumda cam kenarı
Sen ki; yeni doğmuş bebek kokusu,
satırlarımda şiir.

Sen ki; annemin gülüşü,
alnımdaki ter, ellerimdeki nasır.
Sen ki; kursağımda ki tokluk,
dün'üm, bugün'üm ve yarın'ım...

Sen ki; aynadaki yüzüm,
kültürüm, şivem, ana dilim.
Sen ki; isimsiz memleketim,
yakılmış köyüm, yıkılmış evim.

Sen ki; sürgün olmuş tarihim,
göç etmiş toprağım, bilinmeyen hısımım.
Sen ki; kayıp coğrafyam,
kimliğim, ırkım.

Ki ben; sen olmaya ve senin olmaya razı olmuşken,
söyle miladım;
sen, ben olmaya ve benim olmaya razı olacak mısın?