Sen ki! Şiiri - Gürsel Pal

Sen ki, toprağımsın,
Havamsın ve daim suyum.
Sen ki, Güneşimsin,
Ay’ımsın, Yıldızımsın parlayan.
Sensin bana bu tende bu canı sunan,
Sen ki cansın, canansın yaşanılan.
Bir dikensiz gül olurum sensiz,
Bir eksik yanım olur yaşam.
Sen ki gözümün nuru, baharımsın
İçim de nefessin yaşatılan.
Sen gelsen de bir ecel olsan bedenime
Sözüm yok seninle son olan kaderime,
Sen ki bir ateşsin bu yüreğime,
Şükür ederim ben seninle eridiğime.
Sensiz Lal olsun benim dilim,
Göremeyeceksem seni aksın bu gözlerim,
Sen ki benim seninle bende yazılmış kaderim
Senin için ben, bende, beni silerim.
Senin içinse gidiş ecelime,
Bir an bile düşünmem!
Koşa koşa ecelime giderim.