Sen ki Şiiri - Taha Yaycı

Sen, uzakta, bülbüllerin seslerinin geldiği yerdesin
Sen, rüzgarın estiği, hasretlerin bittiği yerdesin
Lanet ederken seni benden ayıran yollara
Sen, o yolların ucunda, beni bıraktığın yerdesin

Sen ki, şiirlerimin muhatabı bir ahusun dağda
Sen ki, doğanın harikası, teksin bu çağda
Sen acı göstermeyen, çile çektirmeyensin
Sen benim sevgilimsin, her iki diyarda

Seni özledim yine, yine aklımda sen
Yine güzel kokusu saçlarını, yine güzel yüzün
Yine “Seni Seviyorum” deyişin, beni öpüşün
Yine aklıma geldi, kalbimi bir ok deldi.

Gecelerim gündüz oldu senin nurunla
Kederli gönlüm neşe doldu kokunla
Mektubunu okudum ilk defa ağlamadan
Hasretine alıştım herkesin, senin ki müstesna.

(31.01.2003, Emirdağ)