Sen ki! Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Sen ki!
Kalbimin derinliklerinde açan gonca gülün tomurcuğu, kaynağısın
Sen ki!
Ayaz gecelerde,ıssız duvar diplerinde yatan kimsesizlerin dayanağısın
Sen ki!
Sevgiye hasret kalan sıladaki gariplerin gözlerinden damlayan gözyaşlarının dayanağısın
Sen ki! ve Sen ki!
Bir tanem,uykumun güzeli,bu dünyada beni benim için seven anlayanımsın
Sen ki!
Umutsuzluk diyarında kıvranan biçarenin,çaresizliğin umut yollarısın
Sen ki!
Yaralı kuşların kanadı,sarmayı bilmeyen sevgi yoksunlarının kollarısın
Sen ki!
Kıtlığın,yokluğun,sıkıntıların,darlığın,bereketsizliğin azlığın bollarısın
Sen ki! ve Sen ki
Aşk sebebim,yüreğimdeki yangın yerinin sönmeyen ve dahi alevlenen korlarısın
Sen ki!
Cümlede,parağrafta,makalede,romanda,hadisde,ayette,sürede,Kuranda, son noktasın
Sen ki!
Sevgide,şefkatte,merhamette,ihsanda,lütufda,adalette,rahmette çoktasın
Sen ki!
Kainatta,dünyada,uzayda,alemde,sonsuzda,herşeydesin,var olansın,yok yoktasın
Sen ki! ve Sen ki!
Son durağım,aklın aldığı alamadığı bütün varlıkların sahibi,her şeye kadir olan Allahım
Sen ki!
Her şeyi ile geniş ve toktasın
Ben ki!
Ne zaman,sıkıntı,üzüntü,gaflet,dalalet ve hıyanetlikte,dardayım
Ben ki!
Günah batağında,çirkeflikte,zulmette,şirrette,haksızlıkta en baştayım,son ayardayım
Ben ki!
Yılanların kucağında,kurtların,böceklerin,akreplerin,çiyanların ocağında pişmekteyim hardayım
Ben ki! ve ben ki!
Yarabbi!
Bütün bunlara rağmen SENİN affınla,SENİN esirgemenle hala vardayım...