Sen Kendini Bilirsen Şiiri - Veysel Şimşek

Tanımam dünyada insandan başka,
Dertle kara sevda düşürür aşka,
Fayda etmez pişmanlık desende keşke,
Yoktur başka sen kendini bilirsen.

Düşmanı bil dosta eyleme nazar,
Nedendir dost dosttan sebepsiz bezer,
Dostluk unutulmaz mezara uzar,
Deme keşke sen kendini bilirsen.

İnsanlık kalplerde bitmez ganidir,
Bir bilsen aldanma dünya fanidir,
Gerçek ortam huzur dostun yanıdır,
Yoktur başka sen kendini bilirsen.

Kendimden örneğim geldim giderim,
Doğru dürüst dosta canımı adarım,
Dostla düşman iddiası güderim,
Demem keşke ben kendimi bilirsem.

Acı gerçek yaşla kuruda yanar,
Nefse hakim olmayan her dala konar,
Gözler ılgıt ılgıt ser çeşme pınar,
Bağlar aşka sen kendini bilirsen.

Sahte dostlar boğar bir yudum suda,
Nedendir kendiin boş yere ada,
Pişmanlık fayda etmez düşer feryada,
Desen keşke sen kendini bilirsen.

Veyselim bir türlü bitmez avazım,
İyi düşün sonra deme ne luzum,
Ölümle toprakta kesilir hızım,
Deme keşke sen kendini bilirsen.