Sen bana Allah'a ısmarladık diyorsun
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Ben sende, sen bendesin biliyorsun
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Yıllar sonra çıkıp geldiğin zaman
Sen o otobüse bindiğin zaman
Hani el sallayıp güldüğün zaman
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Benim gurbetim içte sılam dışta
Kaç yılı gördüm sende bir bakışta
Anladım dönüş yoktur bu gidişte
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Kavuşmakta ayrılığa delalet
Her kavuşmakta ayrılık var elbet
Sen gidiyormuşsun gibi devam et
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Yolda bir otobüs durağı bir ben
Yeşilırmak ağladı dertleşirken
Gurbet yolcusu senmisin giderken
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Farkettin mi adını diyemedim
İçimden geçeni söyleyemedim
Gönlüm zâr etti dindiremedim
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Kayıt Tarihi : 16.3.2016 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Anik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/16/sen-kaliyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!