Sen iste ben nefesin olayım

Sen İste Ben Nefesin Olayım”

Sen iste,
ben nefesin olayım…
Her soluğunda içini dolduran,
yokluğunda seni boğan…
Tenine değmeden sarılan,
kalbine sessizce sızan.

Sen iste,
ben gecen olayım…
Karanlığında yıldız olup parlayan,
uyanışında gözlerine doğan,
yanında uyumasa da düşlerinde kalan.

Sen iste,
ben ateşin olayım…
Avuçlarını yaksa da bırakmadığın,
susuzluğunu artırsa da vazgeçmediğin,
acıtsa da tutkuya dönüşen.

Sen iste,
ben kanın olayım…
Her damarda dolaşan,
her hücrene sızan,
sensiz varlığıma hayat bulmayan.

Çünkü aşk dediğin,
yalnızca sevmek değil,
yanmak, tükenmek, erimekmiş.
Adını anarken bile
dudaklarda titreyen bir sır,
yürekte saklanan bir yangınmış.

Ben seni öyle sevdim ki,
dünyanın bütün dilleri yetmez anlatmaya,
bütün şairler susar yanında,
bütün kelimeler düşer birer birer
gözlerinin içine bakınca.

Sen iste…
Ben nefesin olayım.
Dudağında dua,
kalbinde sır,
bedeninde yangın,
ruhundaki huzur olayım.

Ve sen iste yeter…
Ben senden vazgeçmeyen,
yokluğunda çürüyen,
varlığında yeniden doğan olayım

Söz : Mucize