Ne övgüler içindesin,acılarla beslenirken,
Sen zalimlere gözdesin,uslanmazsın ey İstanbul.
Ben yolunda yine yorgun,bir ümitle seslenirken,
Sen, yaralı dudakların çatal dilisin İstanbul.
Neyime güvenmiştim ki garip gönül pır pır uçsun,
Semalarda haram bana,kırık kanadım İstanbul.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
