Sen! İllede Sen. Şiiri - Deniz Sarıkaya

Sen illede sen
En mülteci yalnızlığımda suret
Ve canda siret
Ve Karşı konulmaz acımda merhem
Bidat olmuşluğum,
kaybolmuşluğum,
Gelip bağdaş kurmuşsam yüreğine,
Bundandır çoçuk misali
Uslanmaz arsızlığım,
Hercai huysuzluğum, bundan!
Büyüt beni göğsünde ne çıkar!
Gözlerinin masumiyetinde emzir
Dola ellerinin şefkatiyle saçlarımı,
Uyut alacakaranlığın deminde.
Sonra sar!
En kırılgan yanımdan beni.
Çoğalt düşlerimi
Kıvam ver demirin örsünde
Sonra düşür suya, bir karanfil gibi
Vursun gövdem kimliksiz karaparçalarına
Bir gelinciğin koynuna sal
Orda sonsuz huşu içinde
BırakTeslim edeyim ruhumu.. Ne çıkar!
Sen ah illede sen
Kesmiyorsa kolumu bacağımı hüzün
Ve bu karartma gecelerinde
Diş biliyorsam karanlığa
Yüzün suyu hürmetinedir.
Devri daim ol
Berhudar ol.
Var ol.