Sen ruhların mabedi, cennetin saçtığısın
Silkinerek irkilen günahın kaçtığısın.
Sevda kentinde dolan tohum sandığı sensin,
Gül makamı üfleyen yelin tiz sesi sensin.
Saklı kalmış düşlerin ömre uğradığısın,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
