Sen Hürriyetim ve Esaretim Şiiri - Erol ...

Eylül son demlerini kana kana içerken, kızıl şerbetlerin acımtırak tatları damakta hüzünlü bir şarkıyla eşlik ediyor ruhuma.

Yaprakların kalbi çürümeye terk edilmişçesine yüzlerinde elemli sancının izleri okunuyor. Bahar geçti ya şimdi kapıdan artık seher vaktinin renk cümbüşüyle tuttuğu halay son bulacak. Dahası da var çiçeklerin kuşlarla olan aşk ve muhabbetleri de yalnızlığa ve başka bir bahara ertelenecenek.

Gözler can yakan bir sevdanın kalpte bıraktığı sarhoş acılardan sonra tutsak ve elemli. Geceleyin eylül yağmurları vuruyor camlara. Yanaklarım camların nemiyle ıslanırken soluğum gözlerimin aydınlıkla olan sınırlarını kaldırıyor. Gözlerimin kapanmasıyla içimin açılması bir oluyor. Gözlerin nemli camlardan yansırken gözlerime; gözlerin ağır, gözlerin sancılı, gözlerin umut, gözlerin çaresizliğim ve gözlerin hürriyetim ve esaretim. Gözlerin bir yıldırım tufanı gibi çakılıyor kalbime.

Ve ben garip, umudu kör kuyularda aramaktan usanmayan bir garip, kendi kendine gelin güvey olan saf bir sevdanın mazlum bir kurbanı. Gözlerin yorgun eylül akşamlarının yağmurlarında düşerken gözlerime, çoçuksu sevinçlerin yüreğimdeki çığlıklarıyla adını yazıyorum buharlı camlara. Ama sadece senin adını yazıyorum.

Ve sonbaharda ikinci baharın meyvelerine özlemlerimle kucak açıyorum istikbale. Yazdan kalma çiçekler açan gülen gözlerinle gönlüme serpil ey güzelliklerin yalnızlık ateşini alevlendiren yarim. Gel de ikinci bir baharı içime yaşat. Ve sen sonbahar sabahları yorgun düşlerle anılarken zihnimde serviler eşlik ediyor ceylanları kıskandıran yürüyüşüne. Kavak ağaçları en güzel türkülerini besteliyor kulaklarında. Ve en güzeli ne biliyor musun yarim, yanımdan geçerken tatlı bir rüzgar serinliğinde gül güzelliğinle gözlerini usulca saklaman.

Sen, sonbahar taşkınlıklarıma karanlıklarıyla bir ömre davetiyeler çıkaran Akdeniz ‘den ruhuma esareti ve özgürlüğü tattıran yarim.

Gözümde bütün nazikliğiyle ilkbahar çiçekleri
Yalnız bahçedeki gülden daha güzelsin
Öylece bir gül gibi durursun karşımda
Ama kalbim, içim sonbaharı yaşıyor
Ben sonbaharın yalnızlığını,
Hüznünü yaşıyorum
İlkbahar gelmiş benim neyime
Sen hürriyetim ve esaretimken