Sen hiç soğuğa sarılıp uyuttun mu gözlerini
Benim hüzün giyen gözlerim, sevinçle hiç uyuyamadı…
Kar altında kalkmak nasıldır bilir misin
Yüreğim sevgi dokunuşlarında güneşe hiç sarılamadı…
Sen hiç kanayan yüreğini diktin mi
Dilsiz kalışlarında pamuktan iplikle dikildi yaralarım…
Özlemin gözyaşlarının tadını bilir misin
Dudağım acısını aldı da sevinç gözyaşlarını tadamadı…
Sen hiç gitmeye kalktığında, gidemeyişi bilir misin
Kaldım da merhabanın coşkusunu hiç yaşayamadım…
Habersiz kalışlarda, can çırpınışlarını yaşadın mı
Sessizliğinin girdabında, bu can bedenini tanıyamadı…
Sen hiç yüreğinle sarıldın mı sevdiğine
Boşluğun kolsuzluğunda düşüm hastalandı…
Şimdi tanısı kondu bu sevdanın sevgili
Şizofrenik bir gönül oldu…yok bu hastalığın çaresi!
28/03/2009-01:30
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 8.4.2009 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel bir paylaşım yüreğine sağlık can dost
saygılar
Boşluğun kolsuzluğunda düşüm hastalandı…
Şimdi tanısı kondu bu sevdanın sevgili
Şizofrenik bir gönül oldu…yok bu hastalığın çaresi!
İlknur hanım yüreğine sağlık harika bir şiir kalemin ve yüreğin susmasın sevgiyle kal**
Şizofrenik bir gönül oldu…yok bu hastalığın çaresi!
sevdanın çaresi sevgiyle sarılırmış yüreğinde sevgi eksik olmasın sonsuz sevgilerimi gönderiyorum kutluyorum**
TÜM YORUMLAR (14)