Sen hiç yandın mı? Şiiri - Zeynep Beşen

sen hiç yandın mı?
bir düşün peşine düşerken,
sen hiç korktun mu?
bir çift göze bakar ken..
ben sadece sevgilim.
güneşi kucaklaya bileceğimi san/dım,
ve yandım..
şimdi üzgün mü sün desen,
yalanım yok,
üzgünüm.
hatta bazen
anlamını yitiriyor bir sonraki adımı atmak,
susmak ve sadece susmak geçiyor aklımdan
şimdi pişman mı sın desen,
pişman değilim sevgili,
bu bana bahşettiğin kahırdan..
sen ilk niyetim sin..
varsın kısmetim olsun iki metre beyaz,
ve tek göz odam..
sahi sevgilim
gelirmisin her hangi bir gün baş ucuma..
okurmusun bir fatiha..
sensizliğin hicranına dayanamayan bir cana.
uzaklardan gelmesi beklenen,
ama bir türlü gelmeyen bir sevda bizim kisi,
bekliyorum kör umutlarla..
bekliyorum işte anlamasan da;
gönül rızası ile verdiğim yüreğimi geri istemeye yüzüm yok..
tek yüzsüzlüğüm seni sevdiğimi söylemek.
yazmak.
okumak satır satır..
sonra yırtmak sayfaları rüzgara ve ateşe..
yakmak ve yıkmak mış,,
aşk sana bakın ca anladım..