Sen Hiç Tren Kovaladın Mı?

Ne çok severim bilsen tren istasyonlarını, tek katlı
bahçeli evleri ve asude hayatını...
Çay bahçesinde hasret, özlem, ayrılıklar iç içe,
gözlerin retinalarına kopyalanır... Dudaklar düştü
düşecek, yürekler sessiz, sağır ve lâl...
Ağlamalıklıdır tüm gözler....
Ne çok hüzünlenirim bir bilsen, her kalkan trenin
ardındaki vedalaşmaları, öpüşleri, hasretleri, özlem
ve vuslatları... Yüreğimin gelgitleridir... Hasret
kokar, özlem kokar, aydınlık kokar, vuslat kokar...
Çocukluğumun istasyonudur gar'lar...
-diyetimiz vardır raylarında...
Daha yüreklerimiz ayalarımızda, soluklarımız da...
Kaç kez tren raylarında netameli oyunlar oynadık,
kaç kez!
Demirden mıknatıs üretimindeydik, raylarında...
Üstümüzde kavurucu güneş, trenin geçmesini
beklerdik raylardan mıknatıs yapmak için... Kaç
kez trenle ölümcül savaşlar verdik, kaç kez!
Hadi gel tren kovalayalım
Sen hiç tren kovaladın mı?
Ben kovaladım. Çabuk tükenirdi nefesim, olsun!
Ama treni kovalayıp attığım tüm çığlıklar ve
küfürler yerini buldu kanımca...
Niko bir hayta çocuk. Tren kovlardı,
çocukluğumuzda ve hep trene yetişirdi.
Kondüktörle raks ederdi, sobelerdi. Hiçbir zaman
ama hiçbir zaman bileti olmamıştı Niko'nun....
Çabuk tükendi Niko tren kovalarken intikamını
aldı raylar…
-diyet oldu bacağı...
Ver elini sevgili, gitme kara tren gelmeden elin
elimde olsun, kovalatma bana treni... Bırak treni
kaçıralım...
Tren kovalamaktansa sana koşup ve tüm hasretleri
özlemleri kara vagonlarda
gizlemeyelim günahlarımıza günah katalım...
Seninle tren kovalayalım mı sevgili mı?
Sen hiç tren kovaladın Ver elini sevgili
Gitme
Bedenim kuşatmalarda olsun
İşgalcim ol...
Gidersen yaşamdan tecrit olurum
Deliririm
Çıldırırım...
Gitme
Sende bir sövgü bulursun!
Gürledin
Yağmur oldun
Gökyüzünün hüznüdür yağmur Oysa yağmurun
elleri soğuk olur.
Güneş olurum/sıcacık
Güneşin yüreği var
Güneş toplarım sana...
Gel sevgili
Gel çığlıkları yar da gel Küfrün edebini aş da gel
Rayları, makasları düz eyle de gel...
Bir yenilgim var
Umudum bir çığlık Kırıldı umudum, kolum
Koptu bacağım...
-Ne yaptın be sevgili
Canım acıdı!
Raylar kopmuş bacak mezarlığına dönüşmeden
Göm ardında bıraktığın bacağımı...
Sen hiç tren kovaladın mı sevgili?
Sakın deneme ha!
Kırılır kolun /kanadın
Kanarsın
Ben kanadım...
Sen treni kaçır sevgili
Uğur ola!