Sen Hiç Öldün Mü Hiç! Şiiri - Cengiz Günay

Ben kaç kere öldüğümü unuttum
Birincisinde babam öldü beni gömdüler
Üzerime toprak attılar canlı canlı
Sen hiç öldün mü hiç
Babasız çocuklar en az iki kere ölür

Bir keresinde sevdiklerim yalan oldu
Hem de en sevilesi deminde yalnızlığın,
Zaten ne çok sevenim vardı
hiçbiri hiçti aslında...

Tam düştüğüm sırada elim kayboldu uzanacağım,
dalım kırıldı mesela tutunacağım.
Karanlıkta ayım battı,ağustosta güneşim
ne kadar çok öldüm ben bile bilmiyorum,
bir nefesim bir de kısık sesim kaldı öksüz.
Sen hiç öldün mü hiç
Ben kaç kere olduğunu unuttum...

Sen hiç öldün mü hiç

Yine bir keresinde yıldızlar öldü,
Döküldü üzerime ağuş ağuş,
Topladım sineme dalgaların arasından
Hepsi körpeydi, yeni ışık salıyordu köklerinden.
Koynumda toprağa girdim tüm ölgün ışıklarıyla.
Sen hiç öldün mü hiç
Ben kaç kere öldüğümü unuttum.