Sen Hayat De Şiiri - Özlem Çay

hala hayat de sen...
aklımda kuşlar,
kanat tüylerinden
kaos örüyor bu defa.
sus hırkası diyorum;
-heyecan dokuz yaşında çocuk
renkli, biraz da mavi
razı değil,
rıza vermiyor,
bükülüyor, gül'üşüyor
yanak çukurumun bahçesinde..
küçük kıyametler dokunan
ilmekleri özenli..
inmek,
istemeden bindiğin
abluka altında ki
bu yaşam treninden..

hayat de hala sen..
bak işte,
serin bir rüya bu
kan ter içinde üşürken,
ve temmuz yıkarken
yüzünü üstümüze;
ceplerinden
sevda sarısı bozukluk taşan
bağrı tutuşmuş,
şiir dolusu
tutsak çocuklar üşüşecek başımıza.
ensemiz dar
bıçak deşmiyor göğü,
değmiyor rüyanın izi tene
bir küflü ağu bu..

hayat de sen hala..
kaçırır gibi aklımı,
esaret iplerinden tutup
çekiyorum sözcükleri.
dirençli bir delilik yol boyu.
akıl coğrafyasının
sezgisel yenilgisi geçip giden.
yanılgılar silsilesine,
dilini yitiren otobüs camlarını
katık ediyor gözlerim
ardım da kana kana koşan
ayaksız sözlerim.

sen yine de hayat de..
yaşam desteğini çekip
güzergahı silinmiş yollar da zihnim...⚘

.....özlem/
temmuz/sekiz