Sen Güneşsin
Ben ışığında yanan bir Ay
Aydınlansın hasret, doysun sevgiye
Uykusundayken susuz, biçare yerküre
Uyansın gözleri ayrılığın, ayrı düştüğüne...
Eşşiz güzelliğine eşlik eden eşikteyim
Vuslat, yeniden seninle doğmaktır karanlığa
Sevmek, Bittiğinde yeniden başlamaktır,
doyasıya kavuşamadan sana...
Kayıt Tarihi : 14.7.2025 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güneş ve Ay birlikteliğinin sevgiye dair yakınlığının anlatılmaya çalışılmasıdır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!