Sen gülmeyince..... Şiiri - İbrahim Tetik

Kalbini ödünç verirmisin? ,
Seni sevmem için,
Duygularını,hislerini aktar ki,
Bir an seni anlamam için,
Gözlerinide rica edeyim,
Sana bakmak için,
Geçtiğin,gezdiğin yerleri,
Âlemimde yeşillendiriyor,
Daha gelmeden,
Baharlara nöbet duruyorum,
Temâşa ettiğin kareleri,
Ölümsüz kılıyorum dünyamda,
Bir gülmen;
Ömrümdeki baharlara,
İçindeki boy gösteren,
Tüm güllere denk,
Diyorum:
'Gülmezsen eğer ki sen,
Açmaz güller,
Gülmez o güller,
Kahırlarından sarar solar o güller,
Utançlarından,
Randevu alamazlar baharlardan,
Görünecek halleri kalmaz,
Çıkamaz olurlar tomurcuklardan,
Kimsenin tebessümünü kazanamaz,
'Maşâallah'ne güzel yaratılmışlar,
Tefekkürvâri mısraları,
Duymazlar hiçbir ağızdan,
Güneş kızarır utancından,
Bakamaz ıolur bu âleme,
Bulutları koruyucu kılar kendine,
Yağmurlar damlaları,
Daha bir isteksiz gönderirler,
Zaman ise geçmez,
Takılıp kalır saatlere,
Duygular,hisler,arzular,istekler,
Hapsolurlar gönüllere,
Dilekler ise askıda kalır,
Tutulamazlar nedense? ,
Örtüşüverir birden,
Ümit dolu ufuklara,
Yol alamayan kırık kanatlı umutlar,
Kâinat ahengini bozar,
Nağmeler hep hüzünce dinlenir,
Paslı olan kulaklarla,
Neşenin yerini hüzün,
Sevginin yerini intikam,
Barışın yerini savaş,
dostluğun yerini düşmanlık,
Yardımlaşmanın yerini menfaat,
İnsanlar birbirlerine,
Şüphelice bakarlar,
Görüyorsun ki,
Kâinat ne içindekiler,
Ne hale geliverirler,
Sen sen gülmeyince......