Kırlarda yeşeren taze kır çiçeklerine
Güzelliğini özdeş kılar uzatırdım ellerimi
Elimi tutarken bir buğu sarardı yüreğimi
Bir sevda perdesi örterdi gözlerimi
Mecnun gibi dolaşır akşamlardım
Sen gittin ya hasretin çağlayan dere misali
Sevgi selinde beni boğar sevdiğim
Ne yok denecek kadar az umut taşırım
Ne de var dönecek kadar ümitkarım
Şimdi bu karmaşık duygularla sabahlarım
Kayıt Tarihi : 4.2.2012 11:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!