Sen Gittin Ya Şiiri - Tülay Sustam

I.

sen gittin ya! ...
kara kaşımı; kurşun kalem çizer
mavinin dibi delinir
alnımın çatından göz yaşım damlar
terimin tuzu azalır
göz yaşımda boğulur kuğular

II.

sen gittin ya! ...
patiskanın üzerinde unutulmuş açık makas gibi
iki bacağım ayrı yollarda
hayat ve ölüm arasında
iki ters, bir düz mekik dokurum

III.

sen gittin ya! ...
sürüden ayrılan aslan parçası gibi
alfabeden ayrılacak adının baş harfi
32. güne ramak kala
üç öğün sesi kesilecek ön/sözümün
-dikenin sızısı vuracak güle-

IV.

sen gittin ya! ...
çıkmaz aşk sokağında
bostan korkuluğu gibi
iki kolumu sonuna kadar açıp
geçmişe gülümseyip,
geleceği korkutacağım

V.

sen gittin ya! ...
bulutun tozu kaçtı gözlerime
adım kara, soyadım toprak
mevsimlerin dört ayağı kıt (a) dur! ...
biri düne gider, biri aksar, biri topal, biri sakat
anla-sana! ...
kırk böceği kovdum kutumdan
giyindim beyazları
üzerimde yeşil biter
yaprağımda bir tırtıl
gezinir parmak ucumda
uçtun! ...
boynuna dolandı göbek bağım

VI.

sen gittin ya! ...
örs'elenmiş yalnızlığımda
çekiçle iğnenin topuğuna vurup
kalbimin başıboş duvarlarına
hayalini astım
alev-i lâl'in dili çözüldü
rüzgârı işitti sağır

VIII.

sen gittin ya! ...
ince belimden gökkuşağını atıp
tez zamanda karalar bağladım
Kız Kulesi'nin sol anahtarını
dudak kıvrımlarımın arasına sakladım

VIII.

sen gittin ya! ...
hiçbir kunduracı,
gözü kaçmış pembe patiğime
bir çivi çakamaz

IX.

sen gittin ya! ...
dilimin kemiği buz kesti
uzunboylu düşüncemin yeşili
boylu boyunca devrildi

X.

sen gittin ya! ...
gözlerimin çukuruna
mavinin köpüğünü doldurdum
sorma! ...
sensizliğin anason kokusunu
bira'ra sana anlatırım