Sen Gittin Ben Bittim

İçimde o kadar çok sen var ki, benleri arkasına saklamış, her an seni düşünüyorum.
İlaçlarını içti mi?
Terli terli uyudu mu?
Duşunu aldı mı?
İşe gitti mi?
Uyudu mu?
İnsan her an birini düşünür mü?
Bazen gülümsüyorum seni düşünürken. Ah diyorum ah, sen, kendi ilacını unutan, terli terli su içen, uykuyu geride bırakan o kızsın.
Nasıl başkası için bunları hatırlıyorsun?

O kadar çoksun ki bende,
Bazen bir şeyler karalayayım diyorum, yine seni yazıyorum.
O kadar temiz ki yüreğin, ne paran ne de fiziğin umurumda değil.
Ben yüreğinin güzelliğine tutuldum be adam.
Derler ki gece güneş doğmaz, gözlerime yansıyan aşk değil de ne?
Ruhumu çepeçevre saran,
Beni benden alan bir çift göz değil de ne?

Ne zaman yola çıksam, ayaklarım istemsizce sokağına dönüyor.
Ne zaman bir parfümeriye girsem, burnum kokunu arıyor.
Ne zaman bir çiçek görsem, bana aldığın o çiçekler geliyor aklıma.
Koca şehir dikilmiş karşıma,
Sanki git, git ona der gibi haykırıp duruyor.
Ama gurur duvarlarına vuruyor her düşüncem.
Bazen diyorum çık git ona, 1000 adım ilerinde, hadi, çok zor değil ama yapamıyorum.
Seni içimden affettim de dışımdan bunu tasdikleyemiyorum.
Ah be sevdam...

Bebeklerimi avucuma koyup gidişin daha dün gibi.
Hatırladın mı?
Ne zaman kavga etsek, “Al bebeklerini, ver misketlerimi” derdin.
Misketlerin avuçlarımda kırıldı.
Sen gittin ya, koca dünya sus pus oldu.
Limanları çöktü gemilerin,
Martıları öldü denizlerin.
Kulağıma fısıldamaz oldu rüzgarlar.
Ve sen gittin...

Şimdi ne yaşıyor ne de ölüyorum.
Sadece bedenimi sürüyorum.
Biliyor musun sevdam, makyaj bile yakışmıyor artık bana.
Aynalarla da aram açıldı.
Saçım hiç tarak yüzü görmüyor.
İyice bıraktım kendimi.
Galiba böyle giderse, beş sene ya yaşarım ya yaşamam; gerçi beş sene de çok, zaten ölmüş birine.
Neyse, kara kaplı defterim,
Yine konuşuruz.
Biz de işlerim var benim.

Daha abdest alıp namaz kılacağım.
O mutlu olsun diye dualar edeceğim.
Belki aptallık, belki de aşk, bilmiyorum.
Onu koru Rabbim,
O benden gitse de, arayıp sormasa da, onu koru.
Hayat öğretti, bazen gidişler sevgisizlikten değil,
Mecburiyetten olurmuş.
Ve seven gözü yaşlı da olsa kabullenirmiş.
Gidişini ağlaya ağlaya, hıçkıra hıçkıra kabullendiğim gün anladım.
Ama sana gitmek, bana da beklemek hiç yakışmadı be sevdam.
Sen gittin, ben bittim.
14.10.2024 09:22